محاسب یار | مرجع فایل های حسابداری و حسابرسی | مرجع تخصصی فایل های حسابداری و حسابرسی
تعدیلات حساب ها
در پایان دوره حسابداری، حسابداران صورت های مالی را تهیه می کنند. این آخرین مرحله چرخه حسابداری، با تراز آزمایشی که فهرستی از تمام حساب های دفتر کل و مانده آنها پس از ثبت مبادلات دوره در سند حسابداری و دفتر روزنامه و نقل آنها به دفتر کل می باشد، انجام می گیرد.
از آنجایی که تعدادی از مبادلات درآمد و هزینه که بر بیش از یک دوره حسابداری تأثیر دارند از تراز آزمایشی حذف گردیده است، به آن تراز آزمایشی تعدیل نشده گفته می شود.
اگر مبنای نقدی حسابداری مورد استفاده قرار گیرد، نیازی به تعدیل حساب ها وجود ندارد زیرا تمامی مبادلات نقدی، در طول دوره ثبت شده اند.
اما در مبنای تعهدی، حسابداری به منظور گزارش مانده های صحیح در صورت های مالی، در پایان هر دوره حسابداری حتما باید ثبت های تعدیلی صورت گیرند.
ثبت های تعدیلی موجب می شوند، درآمدها به دوره ای که در آن ایجاد و همچنین هزینه ها به دوره ای که در آن به وقوع پیوسته، اختصاص یابد. همچنین نتیجه دیگر ثبت های تعدیلی به هنگام بسته شدن حساب های دارایی و بدهی می باشد.
ثبت های تعدیلی
۱) برای اندازه گیری صحیح سود دوره و
۲) برای گزارش صحیح حساب های دارایی و بدهی در صورت های مالی، الزامی می باشند.
در نتیجه، ثبت های تعدیلی که کلید مبنای تعهدی حسابداری می باشند، قبل از تهیه صورت های مالی، صورت می گیرند. مرحله به هنگام کردن حساب ها در پایان دوره، اصطلاحا تعدیل حساب ها، ثبت های تعدیلی و یا تعدیل دفاتر نامیده می شود.
پیش پرداخت ها (انتقالی ها) و تعهدی ها (معوق ها)
آسان ترین راه برای تمایز انواع ثبت های تعدیلی، گروه بندی آنها بر اساس زمان ثبت یک هزینه یا درآمد مرتبط با پرداخت یا دریافت آن می باشد.
در تعدیلات از نو پیش پرداخت ها یا پیش دریافت ها، مبادله نقدی قبل از ثبت هزینه یا درآمد مربوطه اتفاق می افتد. پیش پرداخت و پیش دریافت را مخارج و درآمدهای انتقالی می نامند. تعدیلات از نو تعهدی دقیقا عکس تعدیلات از نو پیش پرداخت ها و پیش دریافت هاست.
در یک چنین مواردی ما درآمد یا هزینه ای را قبل از دریافت و یا پرداخت وجه آن ثبت می کنیم.
به طور کلی ثبت های تعدیلی را می توان در ۵ گروه طبقه بندی کرد:
- پیش پرداخت هزینه ها
- استهلاک دارایی های ثابت
- هزینه های تعهدی (معوق)
- درآمدهای تعهدی (معوق)
- پیش دریافت درآمدها
پیش پرداخت هزینه ها
پیش پرداخت هزینه ها گروهی از دارایی های مختلفی است که معمولا در آینده ای نزدیک منقضی شده یا مصرف می شوند. پیش پرداخت اجاره و پیش پرداخت بیمه نمونه هایی از این گروه دارایی ها می باشند. آنها را پیش پرداخت هزینه می نامند، زیرا هزینه هایی هستند که از قبل تحمل پرداخت شده اند.
پیش پرداخت اجاره- گاهی اوقات موجران، مستأجران خود را ملزم به پرداخت وجه اجاره قبل از شروع دوره اجاره می کنند. این پیش پرداخت برای مستأجر به عنوان یک دارایی ثبت می شود زیرا منافع آتی استفاده از اموال استیجاری را خریداری کرده است.
استهلاک دارایی های ثابت
دارایی های ثابت، دارایی های قابل رویتی هستند که در فعالیت واحد تجاری مورد استفاده قرار می گیرند. به گفته یکی از حسابداران “تمام دارایی ها به استثنای زمین تدریجا فرسوده شده یا کارایی و مقبولیت تکنولوژیکی خود را از دست می دهند”.
این بدان معناست که سودمندی تمام دارایی ها به استثنای زمین، بر اساس مرور زمان کاهش خواهد یافت. این کاهش برای واحد تجاری یک هزینه می باشد. حسابداران بهای تمام شده تمام دارایی های ثابت به استثنای زمین را به سال های عمر مفید دارایی آنها به طور سیستماتیک تخصیص می دهند. فرآیند تخصیص بهای تمام شده یک دارایی به هزینه، اصطلاحا استهلاک نام دارد.
هزینه های تعهدی (معوق)
اغلب واحدهای تجاری، هزینه هایی را قبل از پرداخت وجه آنها، متحمل می شوند. در یک چنین حالتی پرداخت وجه به آینده موکول می شود. برای مثال می توان از حقوق کارکنان نام برد. هزینه حقوق و حقوق پرداختنی، به تدریج که کارکنان کار می کنند در واحد تجاری افزایش می یابد، یعنی بابت این هزینه افزایش یافته، یک بدهی به شرکت تعلق می گیرد. مثال دیگر هزینه بهره یک سند پرداختنی است.
درآمدهای تعهدی (معوق)
گاهی اوقات واحدهای تجاری فرآیند کسب درآمد را قبل از شناسایی و دریافت آن تکمیل می کنند. درآمدی که ایجاد شده ولی هنوز دریافت نشده است، یک دارایی ایجاد می کند که درآم د تعهدی (معوق) نام دارد.
پیش دریافت درآمدها (درآمد انتقالی یا درآمد کسب نشده)
بعضی از واحدهای تجاری قبل از انجام کاری برای مشتریان از آنها وجه نقد دریافت می کنند. با این عمل یک بدهی به نام پیش دریافت درآمد ایجاد می شود که حاکی از تعهد ارائه کالا یا خدمات به مشتری می باشد.
تنها زمانی واحد تجاری درآمدی از این بابت کسب می کند که کار را تکمیل کرده باشد.
