برنامه ریزی حسابرسی

برنامه ریزی حسابرسی

برنامه ریزی به معنای این است که در مورد پذیرش صاحبکار جدید قبل از قبول کار تحقیق و درباره فعالیت آن شناخت کسب شود برنامه ریزی با قبول صاحبکار و تا تحویل گزارش حسابرسی ادامه دارد:

۱- پذیرش صاحبکار جدید:

حسابرس باید درباره سوابق صاحبکار آتی شامل مشخصات و حسن شهرت مدیران، مسئولین و سهامداران عمده شرکت صاحبکار تحقیق کند برای این امر میتواند از موارد زیر کسب اطلاعات نماید.

کمیته حسابرسی:

این کمیته شامل ۳ تا ۵ نفر مدیر غیرموظف (مدیری که نه از مسئولین است و نه از کارکنان) به منظور ارائه اطلاعاتی به موقع درباره وضعیت مالی، ارزیابی کار و درستکاری مدیریت برای هیأت مدیره.

تماس با حسابرسان قبلی:

تماس با حسابرسان قبلی می تواند اطلاعاتی درباره سوابق صاحبکار، جزئیات سیستم کنترل داخلی آن و شواهدی برای تائید مانده های ابتدای دوره مورد رسیدگی را برای حسابرسان جانشین فراهم آورد که این امر با اجازه صاحبکار روی میدهد.

۲- کسب شناخت از فعالیت صاحبکار:

اگر حسابرس بخواهد نسبت به مطلوبیت ارائه صورتهای مالی شرکت صاحبکار اظهارنظر کند باید از کم و کیف فعالیتهای شرکت و محیط تجاری آن اطلاعات کافی داشته باشد. این شناخت باید در مورد مسائل زیر حاصل شود:

* شناخت مواردی که در فعالیت صاحبکار نیست ولی بر آن تأثیر دارد.

* مدارک مالی

روشهای مرسوم کسب شناخت:

* روشهای تحلیلی

* بازدید از کارخانه و شرایط کار

فواید شناخت از فعالیت صاحبکار:

الف) برآورد خطرها و شناسایی مشکلات

ب) برنامه ریزی و اجرای حسابرسی به گونه ای اثربخش و کارآمد

ج) ارزیابی شواهد حسابرسی

د) ارائه خدمات مفیدتر به صاحبکار

۳- مذاکرات مقدماتی با صاحبکار:

در این مذاکرات نوع و ماهیت، هدف، دامنه حسابرسی و همچنین هر مطلبی که منجر به اختلاف نظر شود باید مورد بحث قرار گیرد. این تفاهم کاری بین صاحبکار و حسابرسان گامی اساسی در برنامه ریزی حسابرسی است.

۴- موافقت نامه حسابرسی:

تفاهم های حاصل از مذاکرات مقدماتی به منظور روشن ساختن نوع و ماهیت کار، محدودیتهای رسیدگی، کارهایی که کارکنان صاحبکار باید انجام دهند، زمانبندی انجام و تکمیل رسیدگی ها و مبنای محاسبه حق الزحمه حسابرسی باید به طور خلاصه در موافقتنامه حسابرسی بیان گردد.

۵- تنظیم طرح کلی حسابرسی:

نکته مهمی که باید به آن اشاره نمود اهمیت است. برنامه ریزی عبارت است از برآورد اولیه حسابرسان از کوچکترین مبلغ اشتباهی که احتمالاً بتواند بر تصمیمات یک شخص منطقی که بر صورتهای مالی تکیه دارد، تأثیرگذار باشد.

درجه اهمیت اقلام به کمیت، ماهیت، شرایط ایجاد، نوع، اندازه واحد اقتصادی و قضاوت حرفه ای حسابرس بستگی دارد.

مطالعه بیشتر