اندازهگیری داراییهای زیستی مربوط به فعالیتهای کشاورزی
کاربرد ارزش منصفانه برای اندازهگیری دارایی های زیستی مربوط به فعالیتهای کشاورزی براساس استدلالات زیر است :
الف .تغییرات ارزش منصفانه، آثار تغییرات ناشی از دگردیسی زیستی دارایی های زیستی را بهتر منعکس میکند،
ب. الگوی زمانی وقوع مخارج در موارد زیادی با الگوی دگردیسی زیستی متفاوت است،
ج. برای بسیاری از داراییهای زیستی بازار فعال وجود دارد و درنتیجه ارزش بازار قابل اتکا برای آنها وجود دارد،
د. بهدلیل مشکلات تخصیص هزینهها در رویکرد بهای تمام شده، در برخی از مواقع ارزش منصفانه از بهای تمام شده قابل اتکاتر است، و
ﻫ. اطلاعات مبتنیبر ارزش منصفانه مربوط تر از اطلاعات مبتنیبر بهای تمام شده تاریخی است.
کاربرد بهای تمام شده برای اندازهگیری دارایی های زیستی مربوط به فعالیتهای کشاورزی براساس استدلالات زیر است :
الف .در بیشتر موارد، بهای تمام شده تاریخی از ارزش منصفانه قابلاتکاتر است، زیرا بهای تمام شده حاصل معاملات واقعی و دارای شواهد کافی است،
ب. ارزشهای منصفانه محصولات دارای نوسانات زیاد است و مبنای مناسبی برای اندازهگیری نیست،
ج. استفاده از ارزشهای منصفانه در هر دوره مالی هزینه تهیه اطلاعات را افزایش میدهد،
د. رویکرد بهای تمام شده رایجتر از رویکرد ارزشهای منصفانه است، و
ﻫ. در موردبرخی داراییـهای زیستی بهویژه داراییهای زیستی مولد بازار فعال وجود ندارد.
کمیته پس از انجام بررسیهای لازم به این نتیجه رسید که برای مقاصد اندازهگیری، دارایی های زیستی را به دو گروه داراییهای زیستی مولد و غیرمولد طبقهبندی کند.
در مورد داراییهای زیستی مولد بازار فعالی هماکنون وجود ندارد بنابراین استفاده از ارزش منصفانه بهدلیل نبود ارزشهای بازار قابل اتکا بهطور منظم مناسب نمیباشد. علاوه بر این شناسایی درآمدها و هزینههای تحقق نیافته داراییهای مولد در صورت سود و زیان یا صورت سود و زیان جامع مشکلآفرین است.
به همین دلیل کمیته تشخیص داد که حسابداری داراییهای زیستی مولد بهتر است براساس استاندارد حسابداری شماره ۱۱ با عنوان داراییهای ثابت مشهود انجام شود. اما دارایی های زیستی غیرمولد باید براساس ارزشهای منصفانه اندازهگیری شود مگر در موارد استثنایی که ممکن است اندازهگیری داراییهای زیستی غیر مولد براساس ارزشهای منصفانه، قابل اتکا نباشد.