کنترلهای داخلی حسابرسی
ساختار کنترلهای داخلی یک سازمان شامل سیاست ها و روش هایی است که برای تأمین اطمینان سنجی از دستیابی به هدفهای سازمانی به وجود می آید.
اطمینان نسبی به این معناست که هیچ ساختار کنترلهای داخلی ایده آل نیست و مخارج کنترلهای داخلی یک واحد تجاری نباید بیش از منافع مورد انتظار از آن باشد.
انواع کنترل های داخلی
۱- کنترل های داخلی اداری (عملیاتی):
آن دسته از کنترل هایی می باشند که به طور اصولی مربوط به امور مالی نیستند و هیچ تأثیر مستقیمی در صورتهای مالی ندارند. از نظر رسیدگی و اظهارنظر نسبت به کفایت این قبیل کنترل ها،مسئولیتی متوجه حسابرس نیست ولی باید تأثیر مالی این قبیل کنترل ها را محاسبه و رسیدگی نماید.
۲- کنترل های داخلی مالی (حسابداری):
آن دسته از کنترل هایی می باشند که جهت حصول اطمینان از صحت و تمامیت معاملات واحد اقتصادی به کار می روند.
انواع کنترلهای داخلی مالی (حسابداری)
الف) کنترلهای اولیه (پایه)
- نگهداری دفاتر روزنامه و کل جهت ثبت فعالیتها
- استفاده از فرمهای دارای شماره سریال چاپی
- مشاهده و شمارش عینی داراییهای شرکت در فواصل زمانی معین
- نگهداری حسابهای معین برای بدهکاران و بستانکاران
- استخراج تراز آزمایشی و بررسی اجمالی حسابها بهمنظور تعیین اقلام غیرعادی
ب) کنترلهای داخلی ثانویه (انبساطی)
- کنترلهای حفاظتی
- کنترلهای سرپرستی
- کنترلهای تفکیک وظایف
این کنترلها (انضباطی) معمولاً در شرکتهای بزرگ که حجم فعالیت گسترده دارند مورد استفاده قرار میگیرد.
اجزای کنترلهـای داخلی
عوامل داخلی یا محیط کنترلی:
محیط کنترلی از مجموعه عوامل کلی تشکیل میشود که برای دستیابی به سیاست ها و اجرای روشهای شرکت طراحی می گردد و عبارتند از:
۱- طرز فکر مدیریتی
۲- طرح سازمان
۳- روشهای مدیریت نیروی انسانی
۴- پیش بینی های مالی و بودجه
۵- حسابرسی داخلی
۶- کمیته حسابرسی
این عامل بیانگر نگرش کلی و هوشیاری مدیریت در ارتباط با اهمیت سیستم کنترلـهای داخلی است.
سیستم حسابداری برای دستیابی به هدف کنترل هـای داخلی، سیستم حسابداری باید معاملات را به طور صحیح و مناسب،ثبت، پردازش، تلخیص و گزارش کند.